Een Duitse militair vond in WOII de eerste zeggensteekmieren van Nederland, 'ergens tussen Rotterdam en Amsterdam'. Het heeft vijftig jaar geduurd voordat de volgende waarnemingen werden gedaan. Nu blijkt dat zeggensteekmieren verspreid over Nederland voorkomen. Zoals de duinsteekmier een typische stuifzand mier is, is deze mier een typische bewoner van natte milieus.

Herkennen
Twee mierensoorten lijken erg op de zeggensteekmier: de bossteekmier M. ruginodis en de kleine steekmier M. rugulosa. De overeenkomst met de kleine steekmier is de geknikte basis van het eerste (lange) voelsprietlid, zonder dat deze is gechitiniseerd, zoals het geval is bij bijvoorbeeld de moerassteekmier M. scabrinodis. De bossteekmier heeft een zwak gebogen eerste voelsprietlid. Kleine steekmieren hebben een duidelijk andere vorm en structuur van de voorste knoop.

Habitat
In de uitgestrekte moerassen van Wit Rusland is de zeggensteekmier zeer algemeen. Dit is dan ook het typische biotoop voor deze soort. In het Nederlandse landschap bevinden zich hoogstens enkele moerasachtige snippers. Ooit zullen zeggensteekmieren algemeen zijn geweest. Door ontwatering en verdroging zijn ze grotendeels uitgestorven. In de natte milieus waar ze nu zijn waargenomen, kunnen ze zich handhaven zo lang deze nat blijven, zelfs in met pijpenstrootje verruigde natte duinvalleien.
De nesten bevinden zich in compacte plantenzoden die boven het water uitsteken.
In de habitat waar zeggensteekmieren voorkomen, treffen we gewoonlijk ook de gewone steekmier M. rubra, de bossteekmier, de moerassteekmier en de humusmier Lasius platythorax aan.

Gedrag
Bij zomerse overstromingen klauteren de mieren met hun broed in planten die boven het wateroppervlak uitsteken.

Bronnen
Boer P 2001. Zoektocht naar de zeggensteekmier Myrmica gallienii (Hymenoptera: Formicidae) in Nederland beloond. Entomologische Berichten Amsterdam 61(3): 33-36.
Boer P 2010. Mieren van de Benelux. Stichting Jeugdbondsuitgeverij, 's Graveland. 184pp.